Bu kışı hiç bitmeyecek sandımdı
Ta ki bu hani şu açdı çiçekler ya
Güldü ya yüreğim
Katillerle aynı yerde
İç içe tüm olası roller
Büyük küçük geniş dar
Kızlar da balık tutarlar
Aşkın çarmıh olduğnu bilmezdim
Geriliyorum daha hâlan
Az da ilerlemeliyim ama
Nasıl ümit vermeli çocuklara
Hep onlardan çalarken hâlan
Sevgilerini, saflıklarını
Coşkularını, eminliklerini
Doğallıklarını, dürüstlüklerini
Fedâkârlıklarını sömürürüz
Hep bahane bulmuş buluruz kendimizi,
Pişmanlık, ertesi gün çiçek olur çocukda
Erir, yeniden doğuş gibi
Bir şans daha verir hep
Kış geçmesin çabuk,
Büyümesin çocuk bu kadar çabuk
Ama bir yer var, var.
26.04.’07, kna istanbul
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder